شیوه ثبت اختراع درپارک علم وفناوری

پذیرش نامه اختراع

1 . ارائه مستندات ذیل توسط متقاضی :
1-1- ارائه اصل یا شماره نامه استعلام اداره ثبت اختراع توسط متقاضی

2-1- اظهار نامه

3-1- شرح و توصیف. این فایل باید شامل موارد زیر باشد:
زمینه فنی اختراع.
​ مشکل فنی موجود که این اختراع آن را حل می کند
اهداف اختراع
شرح وضعیت دانش پیشین و سابقه پیشرفت هایی که در ارتباط با این اختراع وجود دارد.
ارائه راه حل برای مشکل فنی موجود همراه با شرح دقیق.
توضیح اشکال، نقشه و نمودارها.
بیان واضح و دقیق مزایای این اختراع.
ذکر صریح کاربرد.
توضیح حداقل یک روش اجرایی برای به کارگیری این اختراع.
4-1- ادعا یا ادعاها
5-1- اشکال/ نمودارها/نقشه ها/ بلوک دیاگرامها ویا مثالها (در صورت نیاز)
6-1- چکیده اختراع
7-1- فرم تکمیل شده "مشخصات اختراع". برای دریافت فرم اینجا را کلیک نمایید.
8-1- فرم تکمیل شده جستجوی ثبت اختراع داخل یا خارج، (حداقل پنج مورد لازم است).برای دریافت فرم اینجا کلیک کنید

انواع شرکت تعاونی از لحاظ نوع فعالیت

انواع شرکت تعاونی از لحاظ نوع فعالیت

۱- شرکت تعاونی تولیدی: شرکتی است که به منظور اشتغال در امور مربوط به کشاورزی، دامداری، دامپروری، پرورش و صید ماهی، شیلات، صنعت، معدن، عمران شهری، روستائی، عشایری و نظایر اینها فعالیت می‌نماید و مجموعاًَ یک واحد تولیدی را در آن اداره می‌نمایند.

۲- شرکت تعاونی توزیعی: شرکتی است که در امور مربوط به تهیه و توزیع کالا، مسکن، خدمات و سایر نیازمندیهای اعضاء فعالیت می‌نماید. آن دسته از شرکتهای تعاونی که فعالیت آنان تواماًَ تولیدی و توزیعی باشد را شرکت تعاونی تولیدی و توزیعی نامند.

شرکت‌های تعاونی تولیدی مانند دامداران،کشاورزان، پرورش دهندگان زنبور عسل یا صاحبان صنایع و هر گروهی دیگر که در رده تولیدی نام برده شده‌اند، در صورت تشکیل تعاونی برای تامین نیازهای خود از نوع تعاونیهای توزیعی (تامین کننده نیازتولید کنندگان) محسوب می‌شوند.
انواع شرکت تعاونی از لحاظ نوع عضویت

۱ - شرکت تعاونی عام: شرکتی است که عضویت در آن برای همه آزاد می‌باشد، تعداد اعضاء در این تعاونیها حداقل ۵۰۰ نفر و براساس نوع تعاونی که وزارت تعاون تعیین کرده مشخص می‌شود.

۲ - شرکت تعاونی خاص : شرکتی است که عضویت درآن برای گروهی خاص مانند کارگران، دانشجویان، کشاورزان، زنان، پزشکان، وکلای دادگستری، اعضاء هر صنف و مشاغل خاص و نظایر اینها با رعایت شرایط آزاد تعیین می‌شود.
انواع و اقسام شرکت تعاونی در ایران برحسب گرایش

کشاورزی
صنعتی
معدنی
خدماتی
مسکن
فرش دستباف
تامین کننده نیاز تولید کنندگان
تامین کننده نیاز مصرف کنندگان
اعتبار
حمل و نقل
چند منظوره
منابع طبیعی

شرح کامل کدهای هفت گانه موضوع فعالیت شرکت های خدماتی (وزارت تعاون کار ورفاه اجتماعی)

1-امور حمل ونقل:
شامل رانندگی ، واداره  امور نقلیه 
2- تعمیرونگهداری:
شامل تعمیر و نگهداری تجهیرات و وسائل اداری (‌غیر از امور رایانه)، خدمات فنی خودررو 
3- امور آشپزخانه و رستوران: 
شامل طبخ و توزیع غذا، اداره رستوران و بوفه 
4- خدمات عمومی :
شامل تنظیفات ، نامه رسانی ، پیشخدمتی ، امور آبدارخانه ، خدمات پاسخ گویی تلفنی 
5- نگهداری وخدمات فضای سبز:
شامل خدمات باغبانی ونگهداری فضای سبز 
6- امور چاپ وتکثیر:
شامل صحافی ، حروف چینی ، غلط گیری، خطاطی، چاپ وتکثیر وسایر امور فنی وهنری چاپ

  7- امور تاسیساتی:
شامل تعمیر ونگهداری وبهره برداری از تاسیسات برودتی وحرارتی 

موسسه چیست؟ وانواع موسسه

موسسات غیر تجاری اشخاصی حقوقی هستند که فقط در زمینه امور خدماتی مشغول هستند و برخلاف شرکتها جنبه تجارتی ندارند.موسسات غیر تجاری به دو قسم می باشند. انتفاعی و غیرانتفاعی. مقصود از موسسات انتفاعی اشخاصی حقوقی میباشند که مقصود از تشکیل آنها جلب منافع و تقسیم سود بین اعضاء خود میباشد و موسسات غیرانتفاعی جهت تقسیم منافع و تقسیم سود تشکیل نشده اند و مانند انجمنها و سندیکاها، اتحادیه ها، احزاب و دستجات سیاسی و NGO ها می باشد. جهت ثبت موسسات غیرانتفاعی باید از سازمان ها یا وزارتخانه های مربوطه مجوزات حصال گردد.

فواید ثبت شرکت

فواید ثبت شرکت

شرکت،به عنوان یک عمل حقوقی،مستلزم همکاری دو یا چند شخص است. این همکاری صرفاَ زاییده ی قراردادی نیست که طرفین آن را منعقد کرده اند ،بلکه تابع مکانیسمی است که قانون گذار در اختیار شرکا قرار داده تا سرمایه های فردی خود را برای رسیدن به هدفی خاص که بردن سود است به سرمایه ی جمعی تبدیل کنند. لذا ،تشکیل شرکت مبتنی است بر اراده ی آزاد شرکا و نیازی به اخذ اجازه ی قبلی از مقامات اداری ندارد.در واقع ،هر چند ممکن است برای انجام دادن فعالیت موضوع شرکت ،نیاز به چنین اجازه ای وجود داشته باشد ،ایجاد شخص حقوقی محتاج اجازه ی خاصی نیست.برای مثال: تاسیس یک شرکت برای تولید و پخش دارو مسلماَ نیاز به اخذ مجوز از وزارت بهداشت دارد،اما انجام دادن این فعالیت ها (تولید و پخش) از طریق تاَسیس شرکت نیاز به چنین اجازه ای ندارد.اگر فعالیت شرکت به موجب قانون ،ممنوع نباشد ،شرکت با رعایت شرایط دیگر قانون تشکیل می شود.

بنابراین،چنانچه گفته شد ،ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها از شرایط تشکیل هیچ کدام از شرکت ها نمی باشد و شرکت ها با رعایت شرایط مقرر در قانون، تشکیل شده محسوب می شوند و شخصیت حقوقی دارند.اما به عنوان یک الزام قانونی می بایست به ثبت برسند که بالتبع این ثبت دارای آثاری می باشد.در این مطلب به فواید ثبت شرکت می پردازیم.

نظر به اهمیت شرکت های تجارتی و اثراتی که بر آن مترتب است،منجمله داشتن شخصیت حقوقی،دولت باید حتی المقدور در تشکیل آن ها نظارت نماید تا وسیله ای برای سواستفاده نباشد.

قانون مقررات زیادی برای شرکت های تجاری وضع نموده که رعایت آن ها هر یک به نوبه ی خود لازم است،ولی یک رسیدگی و بازرسی کلی و دقیق در ابتدای تاًسیس شرکت لازم است تا معلوم شود به وجود آوردن این شخصیت حقوقی،با رعایت مقرراتی است که وضع شده یا خیر و آن ثبت شرکت ها است.با فعالیت به صورت شرکت ،کلیه ی امور تجاری و غیر تجاری شرکت به صورت رسمی و قانونی صورت گرفته و اعتبار بیشتری خواهد یافت.از طرفی دیگر فعالیت تحت عنوان شرکت به علت امتیازاتی که قانون برای شرکت ها در نظر گرفته است –نظیر اعطای وام-و حمایت هایی که از اشخاص حقوقی به عمل می آورد ،موجب اطمینان خاطر شرکت ها جهت فعالیت با امنیت شغلی بیشتر نسبت به فعالیت شخصی می گردد. همچنین ثبت شرکت ، به شرکت ها امکان حضور در مناقصات و مزایدات را می دهد که سود قابل توجهی را برای طرفین معامله به همراه دارد.

ثبت شرکت نه تنها وسیله ای است که دولت مقررات شرکت های تجارتی را کنترل می نماید،بلکه فواید مهم دیگری هم دارد که از لحاظ شرکا ی شرکت و مراجعین آن دارای اهمیت بسیار است و آن ها مختصراَ عبارتند از:

1) هر گاه شرکت به ثبت برسد،قراردادهای منعقده بین شرکا رسمی بوده و بعد ها هیچ یک نمی توانند مانند اسناد غیر رسمی از وجود شرکت نامه و اساسنامه  و سایر تصمیماتی که به ثبت می رسد اظهار بی اطلاعی نموده و یا به ایراداتی که درباره ی اسناد غیر رسمی ممکن است وارد نمود استناد نمایند.

2) ثبت شرکت از لحاظ معامله کنندگان با شرکت در درجه ای از اهمیت است که بدون مراجعه به آن اغلب نمی توانند معامله کنند.زیرا کسی که قرارداد مهمی با شرکت منعقد می نماید یا معامله ی مهمی انجام می دهد باید بداند که سرمایه ی شرکت تا چه اندازه است و اختیار مدیران شرکت تا چه حدود بوده و بالاخره قدرت و توانایی این شخصیت حقوقی به چه میزان است.مواد مهم و لازم هر شرکت در جراید کثیرالانتشار آگهی می شود تا همه از آن مستحضر باشند،علاوه بر آن،به نحوی که در اغلب ممالک معمول است هر شخص خارجی ولو این که ظاهراَ ذینفع نباشد می تواند به پرونده ای که برای ثبت شرکت تشکیل شده مراجعه و از محتویات آن اطلاع حاصل کند.در کشور ما این قسمت ضمن آیین نامه ی مصوبه ی خرداد 1310 و مقررات 10 اسفند 1327 وزارت دادگستری مقرر گردیده «مراجعه به دفاتر ثبت شرکت ها اعم از ایرانی و خارجی برای عموم آزاد و هر ذینفعی می تواند از مندرجات آن سواد مصدق تحصیل کند» .

3) همانطور که فوقاَ ذکر شد ثبت نمودن شرکت نیز نوعی رسیدگی است که متصدیان امر انجام می دهند تا معلوم شود آیا برای بوجود آوردن این شخصیت حقوقی دقت های لازمه شده و مقررات رعایت گردیده یا خیر؟

در قانون تجارت سابق مصوب سال 1303-1304 مقرراتی راجع به ثبت شرکت ها وضع شده بود که مربوط به شرکت های داخلی بوده و نامی از شرکت های خارجی برده نشده بود.

شرکت های خارجی شرکت هایی هستند که در ممالک خارج تشکیل و به وسیله ی تاَسیس شعبه در ایران به امر تجارت اشتغال دارند.

چون شرکت های مزبور هم می بایستی از لحاظ رعایت نظم در تحت نظارت دولت بوده و به ثبت برسند،قانون ثبت شرکت ها در تاریخ 18 خرداد 1310 تصویب، و شرکت های خارجی به موجب آن ملزم به ثبت گردیدند و برای ثبت شرکت های داخلی هم مقرراتی اضافه گردید.در قانون تجارت مصوب سال 1311 و مخصوصاَ در مواد الحاقی به قانون تجارت مصوب 1347 موادی راجع به ثبت شرکت ها وضع شده که عدم رعایت آن موجب بطلان شرکت یا عملیات آن خواهد بود. 

. شرکت های تجاری که باید به ثبت برسند سه قسم اند:شرکت های داخلی، شرکت های خارجی، شرکت های بیمه1

به موجب ماده ی 195 قانون تجارت« ثبت کلیه ی شرکت های مذکور در این قانون الزامی و تابع مقررات قانونی ثبت شرکت ها است » .ترتیب اجرای آن به عهده ی وزارت دادگستری محول شده که ضمن تنظیم آیین نامه های لازم معلوم نماید.وزارت دادگستری در آیین نامه ی مصوبه 2 خرداد 1310 در اجرای قانون ثبت شرکت ها و آیین نامه ی مصوب اردیبهشت 1311 در اجرای قانون تجارت و سایر موادی که بعداَ اضافه شده ترتیب ثبت شرکت ها را تعیین نموده است.

راهنمایی انتخاب نام برای شرکت

راهنمای انتخاب نام برای انواع شرکتها در ایران :تعداد کلمات باید 4یا5

* دارای ریشه فارسی باشد.
*لاتین نباشد.
* با شئونات انقلاب اسلامی ایران منافات نداشته باشد.
* تکراری نباشد.به سایتwww.ilenc.irمراجعه و نام پیشنهادی را جستجو نمایید توجه کنید که دو کلمه از نام پیشنهادی با اسامی دارای سابقه باید متفاوت باشد.
* دارای اسم خاص باشد.
* از اعداد بصورت ریاضی آن استفاده نشود ، بلکه بصورت حروف نوشته شود.
* از عناوین ایثارگران و شاهد و امثالهم که انحصاراً تحت نظارت سازمان محترم بنیاد شهید و امور ایثارگران می باشد، استفاده نشود.
*   از عنوانهای شعرا، دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر استفاده نشود .
* عدم استفاده از حروف اول چند کلمه بعنوان اسم مخفف و یا ترکیبی از چند حرف.
* عدم استفاده از حرف اول بعضی از کلمات مثل: پی وی سی و ......
نامهای زیر نباید جزء اسامی مضاف به عناوین شرکت اضافه شود :
  ملی - ایران- ملت- کشور- انتظام- نظام- نفت - پتروشیمی - دادگستر- بنیاد – سازمان – مرکز - بهزیست – بانک – بسیج- جهاد -  آسانسور - آژانس- ایثار-ایثارگران – شاهد - شهید- آزاده- جانبازان- تکنو - فامیلی -فیلتر  - نیک – باور- میکروبرد- تست - استار - تک - مدرن -  پیک - امنیت-  کارواش - فانتزی - شهروند - اقتصاد -میهن - جوانان - ایمان - دکوراسیون - هدف - سپاه - تکنیک - دیتا- تک نو- تکنولوژی - اورست - مونتاژ- ونوس - دفتر- ایتال - بیو- کنترل – متریک – مترلژی.
و برای آپارتمان معادل آن = کاشانه -  تکنیک و تکنو معادل آن = فن – تکنولــوژی معادل آن= فن آوری یا فن آوران –کلینیک معادل آن =درمانگاه - دکوراسیون معادل  آن= آرایه
سیستم معادل آن= چرخه درخواست شود.
  از طرفی برابر دستورالملهای صادره در تعیین نام شرکتها حتماً و باید از اسم خاص استفاده گردد، و این موضوع اسم خاص نیز برای بسیاری از شهروندان و متقاضیان درخواست نام شرکت توجیه نشده و یا توجه ای به این موضوع ندارند، لازم است تعریف جامعی از اسم خاص داشته باشیم که ترجیحاً بشرح ذیل بعرض می رسانم:
•اسم کلمه‌ای است که می‌تواند مستقیماً نهاد جمله باشد و برای دلالت بر شخص، حیوان، شیئی یا مفهومی به کار می‌رود. تقسیمات اسم . اسم عام و اسم خاص اسم عام، اسمی است که بر همه افراد و اشیاء و مفاهیم دلالت کند و بین همه آنها مشترک باشد (مانند «کتاب»، «مرد») و اسم خاص، اسمی است که تنها به یک فرد یا شیئی اشاره دارد و همه را شامل نمی‌شود (مانند «فرزام»، «بیستون»، «آسیا »)
•اسم‌های خاص را به چهار دسته می‌توان تقسیم کرد:
•اسم مخصوص انسان‌ها: مانند «سهراب»، «مهتاب» «حمید» «حسین» «امیر»  که در اینجا مورد استفاده قرار نمی گیرد.
• اسم مخصوص حیوان‌ها: مانند «رخش»، «شبدیز» «ققنوس» «سیمرغ» «عقاب» «طاووس
• اسم مخصوص اماکن مختلف جغرافیایی مانند «آسیا»، «گرگان»، «اهواز» «شاهوار» «سبلان»
• اسم مخصوص اشیائی که بیشتر از یکی نیستند: ماننــــد «انجیل»، «تخت طاووس»، «کوه نور» «گندم» «مروارید» «قرآن»
• اسم خاص را جمع نمی‌بندند، مگر در مواردی که مقصود از آن مثال یا مانند و نوع باشد : ایران در کنار فردوسی‌ها و سعدی‌ها و حافظ‌ها پرورده است. که مقصود همان فردوسی و سعدی و حافظ است و در حکم اسم عام می‌باشد و توسط ها جمع بسته می‌شود. این نوع جمع بستن در ادبیّاتِ فارسی نیز به چشم می‌خورد.

علامت تجاری چیست؟

 

علامت تجاری نشانی است که قادر است کالاهای تولیدی یا خدمات ارائه شده توسط یک شخص/بنگاه را از کالاها یا خدمات سایر بنگاه‌ها با اشخاص متمایز نماید.

طبق ماده 30 قانون علامت‌، علامت جمعی و نام تجاری عبارتند از:

الف ـ علامت یعنی هر نشان قابل رؤیتی که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.

ب ـ علامت جمعی یعنی هر نشان قابل رؤیتی که باعنوان علامت جمعی در اظهارنامه ثبت معرفی شود و بتواند مبدأ و یا هرگونه خصوصیات دیگر مانند کیفیت کالا یاخدمات اشخاص حقیقی و حقوقی را که از این نشان تحت نظارت مالک علامت ثبت شده جمعی استفاده می‌کنند متمایز سازد.

ج ـ نام تجارتی یعنی اسم یا عنوانی که معرف و مشخص‌کننده شخص حقیقی یاحقوقی باشد.

مزایای ثبت علائم تجاری                                                                  

·        تضمین می‌کند که مشتریان می‌توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند.

• شرکت‌ها را قادر می‌سازد محصولات‌شان را از یکدیگر متمایز سازند.
• ابزار بازاریابی و اساس ایجاد وجهه و شهرت شرکت‌ها هستند.
• اجازه استفاده از  آنها به اشخاص ثالث داده می‌شود و منبع مستقیم درآمد از محل حق امتیازها می‌باشند.
• جزء ضروری موافقت‌نامه‌های اعطای نمایندگی هستند.
• ممکن است دارائی ازرشمند کسب و کار باشند
• شرکت‌ها را تشویق می‌کنند در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه‌گذاری کنند.
• ممکن است برای دریافت وام مفید باشند.

 

دلایل حمایت از علائم تجاری و حقوق ناشی از آن

با اینکه اکثر کسب و کارها به اهمیت استقاده از علائم تجاری به منظور تمیز دادن محصولات‎شان از محصولات رقبا پی برده‌اند، همه آنها اهمیت حمایت از علائم تجاری از طریق ثبت را درک نکرده‌اند.

پس از ثبت علامت طبق قانون ثبت علائم تجاری شخص/شرکت حق انحصاری پیدا میکند، بموجب آن می‌توانید از عرضه کالاهای یکسان یا مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده‌ای مشابه علامت تجاری شما هستند جلوگیری نماید.

اگر علامت تجاری ثبت نشود، شرکت‌های رقیب از همان علامت یا علامتی که شباهت آن با علامت مزبور به اندازه‌ای است که موجب گمراهی خواهد شد برای همان کالا یا کالاهای مشابه استفاده خواهند کرد و در نتیجه سرمایه‌گذاری در بازاریابی یک محصول ممکن است به هدر رود. اگر یکی از رقیبان از علامت تجاری یکسان یا مشابه علامت تجاری استفاده کند، ممکن است مشتریان تصور کنند آن محصول متعلق به همان شرکت است و در نتیجه کالای رقیب را خریداری کند. این امر نه تنها سود شخص/شرکت را کاهش خواهد داد و مشتریان را گمراه خواهد کرد بلکه به شهرت و وجهه آسیب خواهد زد – بخصوص اگر محصول رقیب کیفیت نازلی داشته باشد.

با توجه به ارزش علائم تجاری و اهمیتی که یک علامت تجاری ممکن است در تعیین میزان موفقیت یک محصول در بازار داشته باشد، تضمین اینکه در بازارهای مربوط به ثبت رسیده باشد بسیار ضروری است.

بعلاوه، تفویض اجازه استفاده از یک علامت تجاری ثبت شده به شرکت‌های ثالث بسیار آسان‌تر است و در نتیجه می‌تواند منبع درآمد بیشتری برای شرکت/شخص بوجود آورد یا اساس انعقاد یک موافقت‌نامه اعطای نمایندگی فروش باشد.

گاهی اوقات، یک علامت تجاری ثبت شده که در میان مشتریان از شهرت خوبی برخوردار است. ممکن است به منظور دریافت منابع مالی یا وام از موءسسات مالی استفاده شود که بطور فزاینده‌ای از اهمیت علائم برای موفقیت کسب و کار آگاه می‌شوند.

 

مدت اعتبار قانونی علائم تجاری ثبت شده

مدت اعتبار ثبت علامت ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن می‌باشد. این مدت با درخواست مالک آن برای دوره‌های متوالی ده ساله با پرداخت هزینه مقرر، قابل تمدید است‌. یک مهلت ارفاقی شش ماهه که از پایان دوره شروع می‌شود، برای پرداخت هزینه تمدید، با پرداخت جریمه تأخیر، درنظر گرفته می‌شود.

 

علائم تجاری قابل ثبت

هر کلمه، حرف یا حروف، عدد، ترسیمات، عکس، شکل، رنگ، تصویر، برچسب یا ترکیب آنها که برای تشخیص کالاها یا خدمات بکار رود، علامت تجاری محسوب می‌شود. در برخی کشورها‌، شعارهای تبلیغاتی نیز علامت تجاری محسوب می‌شوند و در ادارات ملی ثبت علائم تجاری به عنوان علامت تجاری ثبت می‌شوند. تعداد روز افزون کشورها اجازه می‌دهند شکل‌هائی از علائم تجاری که قبلا مرسوم نبوده‌اند نیز ثبت شوند مانند رنگ‌ها، علائم سه بعدی (شکل یا بسته‌بندی کالاها)، نشان‌های قابل شنیدن (صداها) یا نشان‌های قابل استشمام (بوها). با اینحال، بسیاری از کشورها برای آنچه که بعنوان علامت تجاری قابل ثبت هستند محدودیت‌هایی قائل شده‌اند و عمومآ اجازه ثبت نشان‌هائی را می‌دهند که قابل روءیت هستند یا می‌توان آن‌ها را بصورت گراقیک نشان داد.

 

 علائم تجاری غیر قابل ثبت

واژه‌های عام. برای مثال، اگر شرکت شما قصد دارد علامت تجاری «صندلی» را برای فروش صندلی ثبت کند، تقاضانامه ثبت این علامت مردود خواهد شد چون «صندلی » واژه‌های عام برای این محصول است.

واژه‌های توصیف کننده. اینها کلماتی هستند که معمولآ در تجارت به منظور توصیف محصول مورد نظر بکار می‌روند. برای مثال، ثبت کلمه شیرین برای شکلات قابل قبول نخواهد بود چون محصول را توصیف می‌کند.در واقع اگر به تولیدکننده شکلات برای عرضه محصولاتش حق استفاده انحصاری از کلمه «شیرین» داده شود، کاری ناعادلانه خواهد. به همین ترتیب واژه‌های کیفی مانند «سریع»، «بهترین»، «کلاسیک» یا نوآورانه» به احتمال مردود خواهند شد مگر اینکه بخشی از یک نشان خاص باشند. در این گونه موارد، درج عبارتی دال بر اینکه درخصوص آن بخش از علامت حق استفاده انحصاری درخواست نمی‌شود، ضروری است.

علائم گمراه کننده (فریب دهنده): علائم تجاری هستند که مصرف کننده را نسبت به ماهیت، کیفیت یا مبداء جغرافیایی محصول گمراه می‌کند یا فریب می‌دهند. برای مثال، عرضه مارگارین به بازار با علامت تجاری که تصویر یک گاو داشته باشد مردود خواهد شد چون علامت موجب گمراهی مصرف کنندگان خواهد شد و مصرف کنندگان به احتمال، تصور خواهند کرد که این علامت به محصولات لبنی مرتبط است (مانند کره حیوانی است).

علائمی که خلاف نظم عمومی و اخلاق حسنه هستند. بطور کلی کلمات یا تصاویری که موازین و هنجارهای اخلاق حسنه و مذهبی که عمومآ پذیرفته شده‌اند را نقض کنند بعنوان علامت تجاری قابل ثبت نیستند.

پرچم‌ها نشان‌های سلطنتی، علائم رسمی دولتی و نشان‌های کشورها و سازمان‌های بین المللی که نمونه‌ای از آنها به دفتر بین‌المللی سازمان جهانی مالکیت معنوی (wipo) اعلام شده است معمولآ قابل ثبت نیستند.

طبق ماده 32 قانون علامت درموارد زیر قابل ثبت نیست‌:

الف ـ نتواند کالاها یا خدمات یک مؤسسه را از کالاها و خدمات مؤسسه دیگر متمایز سازد.

ب ـ خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد.

ج ـ مراکز تجاری یا عمومی را به ویژه درمورد مبدأ جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آنها گمراه کند.

د ـ عین یا تقلید نشان نظامی‌، پرچم‌، یا سایر نشانهای مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور، سازمانهای بین‌الدولی یا سازمانهایی که تحت کنوانسیونهای بین‌المللی تأسیس شده‌اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزاء آن علامت باشد، مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی‌ربط اجازه استفاده از آن صادر شود.

هـ ـ عین یا به طرز گمراه‌کننده‌ای شبیه یا ترجمه یک علامت یا نام تجاری باشد که برای همان کالاها یا خدمات مشابه متعلق به مؤسسه دیگری در ایران معروف است‌.

و ـ عین یا شبیه آن قبلاً برای خدمات غیرمشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آن که عرفاً میان استفاده از علامت و مالک علامت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالک علامت قبلی لطمه وارد سازد.

ز ـ عین علامتی باشد که قبلاً به نام مالک دیگری ثبت شده و یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که به‌لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب و گمراهی شود.

ثبت شرکت با موضوع بازاریابی - گزارش پلیس فتا

پلیس فضای تبادل اطلاعات در مورد شرکت های بازاریابی شبکه ای و روشهای کسب درآمد این شرکتها در شبکه اینترنت هشدار داد.

به گزارش خبرگزاری مهر، سرهنگ علی شفیعی- رئیس پلیس فتا استان کرمانشاه در این باره گفت: یکی از روش های کسب درآمد در شبکه اینترنت یا همان تجارت الکترونیک، بازاریابی شبکه ای است؛ روش کار این شرکت ها به این صورت است که اگر شخص بخواهد جزء بازاریاب های شرکت باشد باید درسایت ثبت نام کند و خریدی انجام دهد، سپس یک کد به وی اختصاص داده می شود که از طریق آن می تواند مشتریان را معرفی و درصدی از سود فروش را به خود اختصاص دهد.

وی با تاکید براینکه سایت هایی از این شرکت ها با سوء استفاده کردن اقدام به کلاهبرداری می کنند به کاربران هشدار داد که در مرحله اول راجع به بازاریابی شبکه ای، اطلاعاتی را کسب کنند.

سرهنگ شفیعی گفت: کاربران دقت داشته باشند اجناسی که توسط شرکت به فروش می رسد مجاز باشد؛ در همین حال مطمئن شوند که آدرس سایت شرکتی را که می خواهند درآن عضو شوند را به درستی وارد کرده تا سارقان اینترنتی با جعل آدرس این سایت ها، اقدام به کلاهبرداری نکنند

شیوه تاسیس شرکت با مسپولیت محدود

شیوه ثبت شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.

در اسم شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود والا آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود.

اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ‌یک از شرکا باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت.

ماده ۹۶

شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می‌شود که تمام سرمایهٔ نقدی تأدیه و سهم‌الشرکهٔ غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد.

ماده ۹۷

در شرکتنامه باید صراحتاً قید شده باشد که سهم‌الشرکه‌های غیرنقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است. 

ماده ۹۸

شرکا نسبت به قیمتی که در حین تشکیل شرکت برای سهم‌الشرکه‌های غیرنقدی معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند.

ماده ۹۹

مرور زمان دعاوی ناشی از مقررات فوق ده سال از تاریخ تشکیل شرکت است.

ماده ۱۰۰

هر شرکت با مسئولیت محدود که بر خلاف مواد ۹۶ و ۹۷ تشکیل شده باشد باطل و از درجهٔ اعتبار ساقط است لیکن شرکا در مقابل اشخاص ثالث حق استناد به این بطلان ندارند.

ماده ۱۰۱

اگر حکم بطلان شرکت به استناد مادهٔ قبل صادر شود شرکایی که بطلان مستند به عمل آن‌ها است و هیأت نظار و مدیرهایی که در حین حدوث سبب بطلان یا بلافاصله پس از آن سر کار بوده و انجام وظیفه نکرده‌اند در مقابل شرکای دیگر و اشخاص ثالث نسبت به خسارات ناشیه از این بطلان متضامناً مسئول خواهند بود. مدت مرور زمان ده سال از تاریخ حدوث موجب بطلان است.

ماده ۱۰۲

سهم‌الشرکهٔ شرکا نمی‌تواند به شکل اوراق تجارتی قابل انتقال اعم از بااسم یا بی‌اسم و غیره در آید. سهم‌الشرکه را نمی‌توان منتقل به غیر نمود مگر با رضایت عده‌ای از شرکا که لااقل سه ربع سرمایه متعلق به آن‌ها بوده و اکثریت عددی نیز داشته باشند.

ماده ۱۰۳

انتقال سهم‌الشرکه به عمل نخواهد آمد مگر به موجب سند رسمی.

ماده ۱۰۴

شرکت با مسئولیت محدود به وسیلهٔ یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیرموظف که از بین شرکا یا از خارج برای مدت محدود یا نامحدودی معین می‌شوند اداره می‌گردد.

ماده ۱۰۵

مدیران شرکت کلیهٔ اختیارات لازمه را برای نمایندگی و ادارهٔ شرکت خواهند داشت مگر این که در اساسنامه غیر این ترتیب مقرر شده باشد. هر قرارداد راجع به محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح به آن نشده در مقابل اشخاص ثالث باطل و کأن لم یکن است.

ماده ۱۰۶

تصمیمات راجع به شرکت باید به اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود اگر در دفعه اول این اکثریت حاصل نشد باید تمام شرکا مجدداً دعوت شوند. در این صورت تصمیمات به اکثریت عددی شرکا اتخاذ می‌شود. اگر چه اکثریت مزبور دارای نصف سرمایه نباشد. اساسنامهٔ شرکت می‌تواند ترتیبی بر خلاف مراتب فوق مقرر دارد.

ماده ۱۰۷

هر یک از شرکا به نسبت سهمی که در شرکت دارد دارای رأی خواهد بود مگر این که اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.

ماده ۱۰۸

روابط بین شرکا تابع اساسنامه است، اگر در اساسنامه راجع به تقسیم نفع و ضرر مقررات خاصی نباشد تقسیم مزبور به نسبت سرمایهٔ شرکا به عمل خواهد آمد.

ماده ۱۰۹

هر شرکت با مسئولیت محدود که عدهٔ شرکای آن بیش از دوازده نفر باشد باید دارای هیأت نظار بوده و هیأت مزبور لااقل سالی یک مرتبه مجمع عمومی شرکا را تشکیل دهد. هیأت نظار باید بلافاصله بعد از انتخاب شدن تحقیق کرده و اطمینان حاصل کند که دستور مواد ۹۶ و ۹۷ رعایت شده است. هیأت نظار می‌تواند شرکا را برای انعقاد مجمع عمومی فوق‌العاده دعوت نماید. مقررات مواد ۱۶۵ و ۱۶۷ و ۱۶۸ و ۱۷۰ در مورد شرکت‌های بامسئولیت محدود نیز رعایت خواهد شد.

ماده ۱۱۰

شرکا نمی‌توانند تبعیت شرکت را تغییر دهند مگر به اتفاق آرا.

ماده ۱۱۱

هر تغییر دیگری راجع به اساسنامه باید با اکثریت عددی شرکا که لااقل سه ربع سرمایه را نیز دارا باشند به عمل آید مگر این که در اساسنامه اکثریت دیگری مقرر شده باشد.

ماده ۱۱۲

در هیچ مورد اکثریت شرکا نمی‌تواند شریکی را مجبور به ازدیاد سهم‌الشرکهٔ خود کند.

ماده ۱۱۳

مفاد ماده ۷۸ این قانون راجع به تشکیل سرمایه احتیاطی در شرکت‌های با مسئولیت محدود نیز لازم‌الرعایه است.

شرکت با مسئولیت محدود در موارد ذیل منحل می‌شود:

الف- در مورد فقرات ۱ و ۲ و ۳ ماده ۹۳.

ب- در صورت تصمیم عده‌ای از شرکا که سهم‌الشرکهٔ آن‌ها بیش از نصف سرمایهٔ شرکت باشد.

ج- در صورتی که به واسطهٔ ضررهای وارده، نصف سرمایهٔ شرکت از بین رفته و یکی از شرکا تقاضای انحلال کرده و محکمه دلایل او را موجه دیده و سایر شرکا حاضر نباشند سهمی را که در صورت انحلال به او تعلق می‌گیرد پرداخته و او را از شرکت خارج کنند.

د- در مورد فوت یکی از شرکا، اگر به موجب اساسنامه پیش‌بینی شده

ماده ۱۱۵

اشخاص ذیل کلاهبردار محسوب می‌شوند:

الف- مؤسسین و مدیرانی که بر خلاف واقع پرداخت تمام سهم‌الشرکهٔ نقدی و تقویم و تسلیم سهم‌الشرکهٔ غیرنقدی را در اوراق و اسنادی که باید برای ثبت شرکت بدهند اظهار کرده باشند.

ب- کسانی که به وسیلهٔ متقلبانه سهم‌الشرکهٔ غیرنقدی را بیش از قیمت واقعی آن تقویم کرده باشند؛ ج- مدیرانی که با نبودن صورت دارایی یا به استناد صورت دارایی مزوّر منافع موهومی را بین شرکا تقسیم کنند.

شیوه تاسیس

شیوه  تاسیس شرکت های سهامی
قانون گذار با توجه به اهداف و کارکردها ی شرکت های سهامی خاص و عام شیوه تشکیل این دو شرکت را متفاوت دیده است. بنیادی ترین بخش این تفاوت امکان پذیره نویسی و یا پذیرش عمومی سرمایه از راه پذیره نویسی در شرکت سهامی عام و ممنوعیت بهره گیری از این راهکار در شرکت سهامی خاص است . پذیره نویسی را باید امتیازی تلقی نمود که قانو گذار بنا به ملاحظات خاص مربوط به شرکتهای سهامی عام به این شرکت اعطا نموده است. سازو کار یاد شده از این جهت امتیازی مهم به شمار می رود که طرق تامین سرمایه مورد نیاز برای تاسیس شرکت و یا فراهم آوردن نقدینگی لازم جهت افزایش سرمایه در شرکتهای تجاری محدود و در عین حال بسیار پر هزینه است. بر همین اساس تجویز مراجعه به عموم آسان ترین و ارزان ترین شیوه جذب سرمایه به شمار می رود . علاوه بر مزایای گفته شده راهکار پذیره نویسی ، تعهدات و مسئولیتها ی حقوقی ناظر به دیگر روشهای تامین سرمایه ، از قبیل دریافت وام و تسهیلات از منابع بانکی یا مالی اعتباری و یا انتشار اوراق مشارکت را ندارد.
از سوی دیگر، اعطای امتیاز مزبور مستلزم رعایت تشریفات و اقدامات دقیقی دانسته شده است که عدم رعایت هر یک از آنها ممکن است موجبات بطلان اقدام و در نتییجه بطلان شرکت حتی پس از ثبت را فراهم آورد . دریافت مجوز انتشار آگهی پذیده نویسی تنها پس ا ز ارائه برخی مدارک به ادراه ثبت شرکتها و احراز صحت و تطبیق آنها با قانون از سوی مرجع مزبور امکان پذیر است، تا این امتیاز قانونی وسیله ای برای سوء استفاده اشخاص سود جو به کار گرفته نشود . احکام و قواعد حاکم بر تاسیس عموما آمره بوده و رعایت هر یک از آنها لازمه اعمال دیگری و موثر در کل تاسیس شرکت است.